- Doktor, nasılsın, yeni bir şeyler var mı? Diye sordu.

- Var efendim, teşrifinizi tebcil (yüceleştirmek) için bir marş yapmıştım, müsâde buyurursanız güftesini arzedeyim.

- Oku bakalım, dedi.

- Birinci beyti okudum, ikinci beytin üçüncü mısrasına geldim :

- Nur elinle yükseldi şanlı hilâl

deyince :

- Yook canım dedi, nur elinle nasıl olur ?

O anda düşündüm. Vasıf beyin Türkocağından içeri sokmak istemediği marş beğenilmezse, vay benim talihsiz başım, ATATÜRK'e ;

- Bakınız efendim dedim, aşağıda neler arzediyorum.

Mübarek başını işaret ederek, güfteyi sesimin olanca kuvvetiyle, başından sonuna kadar okudum. Etraftan gelen alkış, muvaffakiyetimi gösteriyordu.

- Emir buyurursanız, caz takımı besteyi çalabilir, dedim. Ve daha önce caz takımına notasını verdiğim için, bir işaretimle caz marşı çalmaya başladı.

- İşte marş budur efendim, dedim.

- Bravo doktor, diye beni taltif ettiler.

Artık bizim marş Türkocağının meşru marşı oldu...